Geslacht:
man
Naam:
Taekele Soepboer
Echtgenoot van:
L Bosma; S Vellinga
Geboortedatum:
17-05-1922
Geboorteplaats:
Wommels
Overlijdensdatum:
27-09-2006
Overlijdensplaats:
Schiermonnikoog
Type:
Graf
Grafrij:
5
Grafnummer:
7 (Monument)

Taekele Soepboer

Taeke Soepboer (1922 – 2006)

Een avonturier met een uitzonderlijke handelsgeest

Taeke, zijn officiële naam is Taekele, is op 17 mei 1922 in Wommels geboren. Het gezin bestaat uit zijn ouders Kees Soepboer en Hinke Tuinstra en vier kinderen, twee jongens en twee meisjes. Taeke is de oudste. Zijn vader is eerst boerenarbeider. Door zijn werk verhuist het gezin binnen Friesland verscheidene keren. Vanaf 1928 bezoekt Taeke de lagere school te Oudega en daarna gaat hij naar de ambachtsschool in Drachten en leert voor timmerman. Na zijn diplomering werkt hij enkele jaren voor een bedrijf in Garijp dat schaatsen maakt. Daarna werkt hij even bij timmerbedrijf Zijlstra te Bergum. Om tijdens de oorlogsjaren gedwongen tewerkstelling te voorkomen lukt het Taeke steeds opnieuw om uit handen van de Duitse bezetter te blijven. En als hij niet op de vlucht of ondergedoken is, verdient hij, vaak samen met zijn jongere broer Auke, geld door bijvoorbeeld eigen verbouwde tabak te verkopen en door aan het spinnewiel voor boeren in de omtrek garen te spinnen.

Na 1945 breekt een periode van wederopbouw aan. De overheid doet spoedig een oproep op alle Nederlanders om met zoveel mogelijk mensen de handen uit de mouwen te steken. Wanneer Taeke hoort dat er ook vrijwilligers worden gevraagd om bij de herbouw te helpen van het zwaar door oorlogsgeweld geteisterde Arnhem, meldt hij zich meteen. Als timmerman betekent dit voor hem een uitdaging. Hij reist af naar Arnhem en kan meteen aan de slag.

Na deze periode komt hij op het eiland bij Sake van der Werff werken. Hij haalt zijn rijbewijs en wordt chauffeur op de hotelbus. Verder is hij klusjesman en pakt van alles aan. Zo onderhoudt hij o.a. ook het drenkelingen- en oorlogskerkhof Vredenhof. Op 1 mei 1955 overlijdt hotelhouder Sake van der Werff en is zijn hotel (plus theetuin) gelijktijdig met het tegenover gelegen hotel Schiermonnikoog te koop. Zonder inventaris blijkt de verkoop van beide hotels nog geen 50.000 gulden op te leveren. Alderdina Bol – hoofd van de huishouding in hotel Van der Werff en bij de gasten beter bekend als juffrouw Dien – en Taeke Soepboer zijn de beide kopers. Eerst runnen ze de twee hotels samen, maar na enige tijd gaat toch elk een eigen weg. Juffrouw Dien met haar hotel Van der Werff en Taeke met hotel Schiermonnikoog.

Hij verbouwt zijn hotel en richt het opnieuw in. Ook het vervoer van en naar de boot gaat mee over naar zijn hotel. Hij vervoert niet alleen zijn eigen gasten, maar ook gasten van andere hotels en eilandbewoners. Bovendien onderhoudt Taeke een eigen taxibedrijf. Met de opening van de nieuwe veerdam in 1963 gaat zijn busdienst over naar de NOF, de Noord Oost Friesche busonderneming. Hotel Schiermonnikoog krijgt een belangrijke functie in het dorpsleven en is daarmee een voorloper van het huidige Dorpshuis. Geregeld worden er films vertoond en de biljartclub, toneelvereniging, eilanderavonden, klozumfeest en de gymnastiekvereniging houden er hun uitvoeringen. Verder organiseert Taeke in zijn hotel danslessen en als de van de vaste wal afkomstige dansleraar verhinderd is, geeft hij zelf les.

Tijdens een zware storm breekt in de avond van 16 februari 1962 de zeedijk door. De volgende dag komen een aantal mensen van de vaste wal om de schade aan de dijk te herstellen. Taeke zorgt voor eten en drinken. Later op die dag komt ook nog een honderdtal militairen op het eiland om mee te helpen bij het dichten van de dijk. Taeke geeft hun onderdak en tovert de eetzaal tot slaapzaal om.

Om ook de naamsbekendheid van zijn eigen hotel te vergroten, gaat Taeke geregeld op promotietoer langs reisbureaus in binnen- en buitenland. Bovendien biedt hij de Nederlandse Spoorwegen meerdaagse groepsarrangementen aan. Taeke begint ook een zogeheten Balgexpres, strandritten met een trekker en daarachter een afgedankte bus waarvan de overkapping afgehaald is.

Even later beschikt hij ook over een overkapte balgwagen. Douwe Hellinga neemt tenslotte de trekker en balgwagen van hem over en diens zoon Sieger rijdt nog steeds met zijn Balgexpres naar de oostpunt van het eiland en weer terug.

In zijn hotel begint hij spoedig ook met een wasserette voor de eigen gasten, voor elders op het eiland verblijvende toeristen en ook voor eilandbewoners. Voor zijn kinderen schaft hij een pony en daarna meerdere paarden aan. Hij brengt deze zomers onder in stallen aan de oostkant van zijn hotel en begint een manege terwijl zijn jongens als begeleiders van ritten optreden. Inmiddels koopt Taeke meerdere panden op het eiland waaronder hotel Duinzicht, Paal 3 en een aantal huizen. Tegen het eind van de jaren zestig doet hij echter het merendeel van deze panden weer van de hand.

Halverwege de jaren zeventig is Taeke aan een nieuwe uitdaging toe. Hij verkoopt zijn hotel Schiermonnikoog en verhuist met zijn vrouw naar Morra, even ten zuiden van Anjum. Hij heeft daar namelijk inmiddels een directeurswoning met een oude melkfabriek gekocht en brengt hier ’s winters zijn paarden onderdak. Morra blijkt een tussenstop. Taeke koopt namelijk landerijen in de Schotse Hooglanden, in de omgeving van Inverness, bestaande uit grond, huizen en boerderijen. Halverwege de jaren zeventig emigreert Taeke met zijn vrouw naar Schotland en gaat op een landhuis wonen met maar liefst 32 schoorstenen.

Hij verhuist daarna naar een boerderij en heeft zo’n 2000 schapen en honderd koeien, handelt in antiek, koopt en verkoopt geregeld grote stukken grond, treedt zelfs ook een tijdje als landheer op en int in een café de pacht van de bewoners van zijn behuizingen.

Wat Taeke in Schotland tenslotte nog in zijn bezit heeft, ruilt hij tegen het in Klazienaveen bekendstaande hotel Van Dijk, een steenfabriek in Hasselt en een boerderij. In 1986 gaan Taeke en zijn vrouw Sippie terug naar Nederland en vestigen zij zich in hun hotel in Klazienaveen. Enkele jaren treden ze nog als hotelhouder op. Dan is het mooi geweest.

In 1989 besluiten Taeke en Sippie naar hun eiland terug te gaan. Ze gaan op huisnummer 124, aan de Langestreek wonen. Taeke pakt zijn grote hobby weer op en gaat opnieuw bij zijn oude biljartclub “Ons Genoegen” spelen. Daarnaast geeft hij de damesclub biljartles. Met het 50-jarig bestaan van zijn biljartclub in 1999 wordt Teake tot erelid benoemd.

Met het moeizamer lopen nemen ook zijn lichamelijke kwalen en ongemakken toe. Bijna twintig jaar na hun terugkeer naar het eiland overlijdt Taeke op 27 september 2006.
Hij is dan 84 jaar en 59 jaar met Sippie getrouwd. Op 2 oktober 2006 wordt hij vanuit de Got Tjark aan de noordkant van dit gebouw begraven.

Gemeentelijke Begraafplaats Schiermonnikoog

De website is voor u gemaakt met behulp van vrijwilligers en mede tot stand gekomen dankzij een subsidie van de provincie Fryslân