Geslacht:
vrouw
Naam:
Trijntje Zijlstra
Echtgenote van:
Clarus Gerard Martinus Quack
Geboortedatum:
13-11-1879
Geboorteplaats:
Sneek
Overlijdensdatum:
26-08-1962
Overlijdensplaats:
Rotterdam
Type:
Graf
Grafrij:
48
Grafnummer:
10

Trijntje Zijlstra

Trijntje Zijlstra, dochter van Harmen Zijlstra en Aukje Postema, trouwde in 1908 in Rotterdam met ds Clarus Gerard Martinus Quack (zoon van vlootpredikant JCW Quack en Neeltje Draaijer), met wie zij twee dochters kreeg. Het huwelijk duurde maar kort want haar man overleed al in 1911 tijdens een verblijf in Amsterdam. In de winter na het overlijden van haar man nam zij geruime tijd op zondag de voorlezing voor haar rekening (zie hieronder).
Trijntje bleef nog tot 1921 met haar dochters Aukje (Rotterdam, 1908) en Neeltje (Arnhem, 1910) op Schiermonnikoog wonen, verhuisde toen naar Terschelling en vandaar naar Bolsward en later naar Amsterdam waar ze als onderwijzeres werkzaam was, en uiteindelijk in 1947 naar Rotterdam. Zij overleefde haar echtgenoot ruim 50 jaar en werd na haar overlijden in 1962 hier naast hem begraven.

*

Leeuwarder Courant, 28 September 1912
KERKNIEUWS
De vacature op Schiermonnikoog
Het weekblad voor de Vrijzinnige Hervormden had er zijn bevreemding over uitgesproken, dat na het overlijden van ds. Quack op Schiermonnikoog diens weduwe in het gratiejaar den dienst waarnam. Thans deelt het blad mee, hoe het geval zich, naar mevrouw Quacks eigen verklaring, heeft toegedragen.
Toen de predikant overleden was, heerschte er op Schiermonnikoog groote verslagenheid en miste men des Zondags zeer zijn preeken, die hoog werden gewaardeerd. Met het oog op de slechte reisgelegenheid en de door hen zelf te betalen reiskosten, spraken de ringpredikanten met den consulent en den kerkeraad af, dat er om de drie weken dienst zou worden gehouden. Door storm en ijs konden zij echter den geheelen winter niet komen.
Terwijl dit de gemeente, die vrijzinnig is, vrij omverschillig liet, daar alle predikanten van den ring op één na orthodox zijn, kwam er intusschen groot verlangen naar de preeken van den heer Quack. Men sprak er over met de weduwe, en zeide, dat men ze nog zoo gaarne eens zou willen hooren. Toen kwam zij op de gedachte, die preeken voor te lezen. Het plan vond instemming, en zoo ging zij ’s Zondags vóór Kerstmis naar de kerk, en las daar, in het hekje voor den preekstoel staande, een preek voor. De gezangen, die er bij aangegeven stonden, werden door de gemeente gezongen. Bij het begin en bij het einde bad zij het Onze Vader. Daarna heeft zij met Kerstmis, met Oudejaarsavond en vervolgens iederen Zondag op deze wijze een preek gelezen. Toen het voorjaar was geworden, konden de ringpredikanten weer komen, en preekte er een om de veertien dagen. Den anderen Zondag las zij.
In de laatste twee maanden is dat echter niet gebeurd, omdat zij op reis is geweest, en er van kerkgaan toch niet veel komen kon, omdat de meeste menschen het huis vol badgasten hadden. Maar nu nadert weer de winter. Met het slechte weer zullen de ringpredikanten niet kunnen komen. En dan? Dan is er officieel geen dienst. In een officieele godsdienstoefening mag mevrouw Quack niet optreden; dat mogen alleen daartoe bevoegden. Maar als er geen dienst is . . . men staat wel kerkgebouwen af voor het geven van orgelconcerten en het houden van redevoeringen over de zending, over staatspensionnering, over onthouding, zelfs over politiek.
Natuurlijk mag het kerkgebouw met evenveel recht ter beschikking van mevrouw Quack worden gesteld, om een preek voor te lezen, een gebed uit te spreken en de aanwezigen tot zingen uit te noodigen. Als men maar niet denkt, dat er dienst is, dat er een officieele godsdienstoefening wordt gehouden – en dat officieele laat natuurlijk zoowel mevrouw Quack als de inwoners van Schiermonnikoog volslagen koud -, is de zaak volkomen in orde. Men kan dan niet zeggen, dat zij vóórgaat in de godsdienstoefeningen.”
Maar wat doet dat er toe! In de gegeven, zeer bijzondere omstandigheden schijnt het ons verreweg het best, dat zij haar leesbeurten voortzet. Wij eindigen met voor haar optreden onze waardeering uit te spreken.”

 

 

 

Gemeentelijke Begraafplaats Schiermonnikoog

De website is voor u gemaakt met behulp van vrijwilligers en mede tot stand gekomen dankzij een subsidie van de provincie Fryslân