Suzanne I Bounel

IN MEMORIAM SUZANNE YVONNE DONRAADT-BOUNEL

Bron: De Dorpsbode 48e Jaargang nr. 19 d.d. 1 oktober 1994

Als in haar eigen huis “Ma Cabane” op vrijdag 16 september 1994, zonder iemands directe nabijheid, haar leven wordt beëindigd, is er een periode aan voorafgegaan van 41 jaar waarin wij haar als dorpsgenote hebben leren kennen. Bijna de helft van haar leven bracht zij, vanuit haar oorsprong gezien aan verre vreemde stranden door.

Ooit vanuit Vietnam, via Indonesië, met haar echtgenoot dhr. Donraadt, hier gearriveerd stond zij voor de opgave hier te integreren in de samenleving. Ook na het overlijden van haar echtgenoot in 1979 bleef zij trouw aan het eiland en voelde zich hier thuis. Wij hebben haar leren kennen tot op hoge leeftijd en in welke kledij ook gestoken als jong, klein, fragiel, koket en gracieus en vriendelijk, ongeacht of zij zich voortbewoog op haar kleine fiets dan wel met grote zorgzaamheid haar hondje begeleidend. Haar stille hulp van o.a. fysiotherapeutische aard in een tijd toen men hier nog op kloosterbalsem was aangewezen, werd hooglijk gewaardeerd…..ja, men mat haar bijzondere krachten toe.

Haar Nederlands was niet vlekkeloos, maar wel vertederend en zij bediende zich, vergezeld van de nodige expressie, veelal van de Franse taal, welke dichter bij haar oorsprong lag. O, in 41 jaar zal zij ooit wel mensen hebben geërgerd, want zij mat haar misschien vermeende bedreigde rechten breed uit. Dat neemt niet weg dat het een bijzondere vrouw was met een bijzondere uitstraling. Eilander Suzanne, je blijft in ons midden zowel in de herinnering als ook letterlijk, omdat je hier te ruste zult worden gelegd. Dat zij in vrede moge rusten.

Marius