Geslacht:
vrouw
Naam:
Freerkje de Jong
Echtgenote van:
Tjeerd van der Zee
Geboortedatum:
12-01-1957
Geboorteplaats:
Leeuwarden
Overlijdensdatum:
08-04-2018
Overlijdensplaats:
Schiermonnikoog
Type:
Graf
Grafrij:
31
Grafnummer:
6

Freerkje de Jong

Freerkje ‒ Frea – Van der Zee-de Jong

“Jarenlang boegbeeld van het gemeentehuis, haar lach en humor zijn onvergetelijk”

 

Bron: Jaarboek ’t Heer en Heer 2018

Sytze de Jong (1931-1994) en Trijntje van der Heide (1931-2008) wonen op Ameland, in Hollum. Sytze is er lichtwachter op de vuurtoren. Ze krijgen vijf kinderen. Freerkje, Frea genoemd, is de oudste; ze wordt op 12 januari 1957 in het ziekenhuis te Leeuwarden geboren.

Wanneer ze 11 jaar is, verhuist het gezin naar Schiermonnikoog, waar haar vader per 1 januari 1969 is benoemd tot hoofdlichtwachter op de toren. Ze gaan wonen in de aan de landzijde gelegen dienstwoning onder de toren. Op Schiermonnikoog gaat Frea naar de mavo. Daarna volgt ze in Leeuwarden een verpleegstersopleiding. Mede als gevolg van het overlijden van een kind op haar afdeling breekt ze deze opleiding halverwege af. Vervolgens werkt ze van 1973 tot 1976 op de Rabobank te Marrum.

Op een dag kan ze met Ted van der Zee in zijn auto meerijden. Ook Ted is afkomstig van het eiland. En zo is het tussen die twee aan gekomen. Na een opleiding aan de wal en verschillende werkzaamheden wordt Ted op 1 januari 1977 benoemd tot lichtwachter op de toren van Schiermonnikoog.

Frea en Ted trouwen op 9 februari 1979. Ze wonen zo’n twee jaar aan de Tuntelerstraat, tegenover de mavo; daarna wonen ze onder de toren, in de dienstwoning aan de zeezijde. In 1986 verhuist het gezin, dat inmiddels is uitgebreid met de dochters Tessa (1982) en José (1986) terug naar het dorp, naar een koopwoning aan de Búterblom. In de loop van 2009 komt Ted in dienst van Rijkswaterstaat, bij de afdeling nautische handhaving.

Van 1 september 1977 tot 10 oktober 1981 werkt Frea op het eilander gemeentehuis. Dan volgt een tussenperiode van zo’n tien jaar, in verband met de geboorte van en zorg voor haar beide dochters. Op 1 januari 1991 keert ze terug op het gemeentehuis, totdat haar ziekte dit niet langer mogelijk maakt.

Op het gemeentehuis is haar werkplek voornamelijk achter de balie. Daarmee bevindt ze zich in de frontlinie van de gemeente. Frea staat bezoekers te woord, al dan niet per telefoon, goedlachs en met humor. Ze is recht door zee en altijd goed gekleed, met een daarbij passend voorkomen. Voor de buitenwacht groeit Frea zo uit tot het boegbeeld, het gezicht en de stem van de gemeente. Bovendien fungeert ze als welhaast onuitputtelijke bron van kennis en ervaring.

Naast deze werkzaamheden is Frea actief betrokken bij het verenigingsleven. Ze is bestuurslid van de mavo, maakt deel uit van de kerkenraad van de hervormde gemeente, is bestuurslid van watersportvereniging Lauwerszeete Lauwersoog en actief vrijwilliger van de stichting Colin Archer Memorial Race, die elk even jaar in de derde week van juli een zeilrace organiseert tussen Lauwersoog en Larvik (Noorwegen), waaraan zo’n zeventig tot tachtig boten deelnemen. Ted is voorzitter van de stichting.

Frea houdt van gezelligheid en samen met Ted en haar beide dochters schept ze thuis een warm, liefdevol en veilig nest, waarin het goed toeven is. Ze kokkerelt graag in de keuken en gaat jaarlijks op vakantie naar Spanje, waar Ted met een broer een zomerhuisje heeft.

Te midden van dit alles wordt Frea ziek, ernstig ziek. Een onderzoek volgt, met als verpletterende uitslag dat ze hooguit nog twee maanden te leven heeft. Frea en Ted zijn echter nuchtere mensen en laten de moed niet zakken. Integendeel, de uitslag roept strijdlust in hen op. Alle medische mogelijkheden worden doorgenomen en zo nodig benut om het levensperspectief te verlengen.

Tijden van hoop en wanhoop volgen elkaar soms in een rap tempo op. Frea is dapper, maar ook elke keer weer blij als ze even thuis kan zijn. Ze wil zich namelijk voor haar gezin blijven inzetten. Ze wordt daarbij gesteund door Ted, die hiervoor permissie krijgt van zijn werkgever. Hij wijkt niet meer van haar zijde. Die steun ontvangt ze ook van haar kinderen, die haar omringen met liefde en toewijding, en van vele mede-eilandbewoners. En wat geniet ze bovendien intens van haar kleinzoon Niek, die niet bij haar weg te slaan is. Nieuwe kracht ontleent ze aan het bericht dat haar dochter José in de eerste helft van april een baby verwacht. Ze hoopt intens dat ze ook dat nog mag meemaken, maar helaas. Haar kleindochter Emily Mare wordt op 11 april in het ziekenhuis te Leeuwarden geboren, nadat Frea in alle rust en in volle overgave drie dagen eerder thuis haar eindbestemming heeft bereikt.

Ted verliest met Frea zijn lief, zijn maatje, zijn alles. Lief en leed hebben ze 39 jaar met elkaar jaar gedeeld. Voorafgaande aan de begrafenis heeft op 13 april een herdenkingsdienst plaats. Daarna is er gelegenheid tot condoleren in het Dorpshuis.

Met dank aan haar man Ted voor informatie en foto’s, aan Marten Kok en gemeentesecretaris Peter Küppers voor hun toespraken tijdens de herdenkingsdienst, en de afdeling Personeelszaken voor het verstrekken van gegevens over de perioden dat Frea op het gemeentehuis heeft gewerkt.

Gemeentelijke Begraafplaats Schiermonnikoog

De website is voor u gemaakt met behulp van vrijwilligers en mede tot stand gekomen dankzij een subsidie van de provincie Fryslân