Dirk (Durk) Postma

EEN VADER DIE TROTS IS OP ZIJN KINDEREN, MAAR ZICH STEEDS ZORGEN OM HEN MAAKT 

Een groot gezin onderhouden en verzorgen                                                                          Dirk Postma, op Schiermonnikoog Durk, wordt op 13 juni 1935 te Anjum geboren.
Zijn ouders zijn Anne Postma, te Anjum geboren op 26 augustus 1894 en staat later geregistreerd als landarbeider. Hij trouwt op 12 november 1921 met Martje de Vries, geboren op 13 september 1898 te Nes (Westdongeradeel).  Ze vestigen zich in zijn woonplaats Anjum en krijgen tussen 1923 en 1928 vier kinderen. Moeder Matje overlijdt echter op 17 november 1932, 34 jaar jong. Als weduwnaar staat Anne op 38-jarige leeftijd er alleen voor om een gezin van jonge kinderen, variërend in leeftijd van negen tot vier jaar, te verzorgen, terwijl hij gelijktijdig uiteenlopende werkzaamheden verricht om voor zijn gezin de kost te verdienen. Het lijkt een schier onmogelijke opgave. Hij krijgt echter vanaf 18 juli 1934 hulp van de 24-jarige Wytske Bijlsma, geboren op 20 november 1910 en afkomstig uit Dantumawoude. Ze komt als huishoudster in het huisgezin van Anne inwonen. Wytske lijkt al snel haar draai in het gezin te vinden en krijgt in het huishouden, en vooral ook in het bemoederen, met name steun van de in 1924 geboren Jantje (Jant) uit zijn eerste huwelijk. Anne blijkt goed met Wytske op te kunnen schieten.  Op 27 januari 1936 besluiten ze dan ook in de gemeente Oostdongeradeel te trouwen en daarmee hun band te bevestigen. Wytske en Anne krijgen samen nog negen kinderen. Van deze negen is Dirk de oudste. Alle, totaal dertien, kinderen zijn in Anjum geboren. Vader Anne overlijdt op 21 oktober 1969 te Anjum en zijn vrouw Wijtske op 21 september 1999 te Lelystad.

Bij de post in Anjum, invaller elders                                                                                                                       Vanaf omstreeks 1941 bezoekt Dirk de lagere school in zijn woonplaats. Wanneer  hij in 1947 van de lagere school komt, is van verder leren geen sprake. Na afloop van de school gaat hij dan ook aan het werk. De kantoorhouder van de posterijen van Anjum zorgt er voor dat hij op het postkantoor van Anjum kan komen werken. Na enige tijd ook postbesteller te zijn geweest, valt Dirk ook in voor bestellers uit de omgeving die door ziekte of vakantie afwezig zijn. Dat doet hij o.a. ook in Metslawier.                                                                                                                Op een jaarlijks dorpsfeest in Kollum maakt Dirk kennis met de 17-jarige, Geeske Heidanus. Haar ouders zijn Pieter Heidanus en Johanna Reitsma. Ze is de jongste van vijf kinderen en is op 20 december 1941 geboren, op een boerderij, even buiten Kollum. Ze krijgen verkering, verloven zich en op 9 april 1963 trouwen Dirk en Geeske in Kollum en vervolgens kerkelijk in Anjum. Vanaf hun trouwen wonen Dirk en Geeske samen in Metslawier.
Kantoorhouder op het eiland                                                                                                             Tijdens de ziekte van de kantoorhouder Frans Beers van Schiermonnikoog treedt Dirk op dit eiland vaker als invaller op. Door zijn geregeld optreden op het eiland raakt Dirk bij eilandbewoners bekend. Wanneer Beers in de loop van 1965 de dienst verlaat, lijkt het voor de hand te liggen om Dirk als zijn opvolger te benoemen. Dat gebeurt dan ook. Op 14 december 1965 verhuizen Dirk en Geeske van Metslawier naar Schiermonnikoog. Samen wonen ze enige tijd aan de Middenstreek in Klavertje Vier, aan de noordzijde, een huis dat eigendom is van Johannes van Dijk. Na enige verbouwing komen Dirk en Geeske in het woonhuis annex postkantoor, aan de Torenstreek, te wonen. Gedurende zijn kantoorhouderschap is Jan Klontje de postbesteller.
Een passie voor paarden, een bijzondere netwerker in de paardenwereld                                                           Na zijn komst op het eiland en het aanvaarden van het kantoorhouderschap zet Dirk zich spoedig in op tal van maatschappelijke terreinen. Samen met Geeske is hij actief in de op het eiland toentertijd bestaande padvindersgroep. Samen met Freerk Visser en An Bazuin behoort Dirk tot de initiatiefnemers die in 1968 voor het eerst een concours hippique organiseren.
Samen vormen ze het organisatie-comité dat er met anderen voor zorgdraagt dat dit evenement ook financieel een jaarlijks terug kerende evenement is geworden dat in 2018 zijn vijftig jaar bestaan herdacht. Met het ringsteken, op de avond voor het concours is Dirk met zijn eigen Friese paard ook altijd van de partij. Verscheidene jaren rijdt hij bovendien op Pinkster Drie met paard en boerenwagen vol zingende kinderen rondjes over de streken.
Naast de paarden ook andere activiteiten doen                                                                      En ook tijdens de zomermaanden draait hij geregeld tijdens open markten het Rad van Avontuur en haalt hij zo geld op voor goede doelen, meestal ten behoeve van projecten elders op de wereld. Ook kerkelijk is hij zeer actief en heeft tot enkele jaren geleden de zogeheten preekvoorziening verzorgt, dat wil zeggen dat hij een netwerk aan contacten onder voorgangers heeft verkregen en hij ervoor zorgt dat er steeds in een kerkdienst een voorganger aanwezig is die in de dienst voorgaat. Ook heeft hij samen met Geeske aan menige voorganger van elders tijdens een weekend onderdak verleend. Bovendien is hij koster in de kerk, doet mee aan kerstspellen en maakt, als penningmeester, deel uit van het VVV-bestuur en is gemeenteraadslid van de christelijke groepering Schiermonnikoog (CGS) .
Zich geheel toeleggen op het onderhouden van grasvelden                                                              Na enkele tientallen jaren, en van hulppostbesteller tot kantoorhouder te zijn opgeklommen, verlaat Dirk in 1993 op 58-jarige leeftijd het postbedrijf. Hij blijft samen met Geeske en hun beide kinderen, Anne Peter (1969) en Ingrid (1970), aan de Torenstreek wonen.[1] Dat kan, omdat het postkantoor inmiddels verhuisd is vanaf 21 april 1983 als hulppostkantoor aan de Langestreek is gevestigd. Dirk is iemand die steeds actief in het leven staat. Omstreeks 1993 stopt Dirk ook met zijn actieve inzet bij het concours hippique. Maar, daar hij een indrukwekkend netwerk aan contacten in de paardenwereld, wordt nog menig keer uit de organisatie een beroep op hem gedaan. Dirk gaat niet pakken neerzitten. Steun en toeverlaat is zijn Geeske. Ze is de spil in het gezin, laat nooit de moed zakken. Ze is zelf een tijdje hulppostbesteller is, verhuurd kamers en maakt huisjes schoon. En wat hij altijd al graag deed, gaat hij nu meer doen, namelijk grasmatten onderhouden van eigenaars van vakantiehuisjes in het bungalowpark De Monnik. Hij begint met enkele tuinen en dat breidt zich na enige tijd uit tot hij tenslotte een dertigtal tuinen onder handen heeft.
Hij doet gemiddeld vijf tuinen per dag. En daar blijft het niet bij. Van menige eigenaar krijgt hij de sleutel, zodat hij op verzoek, het een en ander kan regelen of de komst van eigenaren voorbereidt. Bijna dagelijks stapt Dirk in zijn blauwe overall gestoken op zijn fiets met daar achter een karretje, met daarop een maaimachine en rijdt hij naar zijn werkveld. Wanneer Geeske na een kort ziekbed op 15 oktober 2012 overlijdt, mist Dirk haar erg. Hij voelt zich eenzaam, kijkt steeds uit naar de weekends wanneer zijn kinderen komen. Gelukkig, krijgt hij door de week geregeld bezoek.

De regie zelf zoveel mogelijk in handen houden                                                                                Tot kort voor zijn open hartoperatie, in 2015, verricht hij het onderhoudswerk. Ook  na de operatie houdt hij nog enkele tuinen aan. Tenslotte besluit hij toch al deze werkzaamheden te staken. Als complicatie bij zijn hartproblemen krijgt hij er ook een longprobleem bij. Hij krijgt het steeds benauwder. Maar ondanks dat, Dirk blijft optimistisch. De laatste maanden van zijn leven zijn moeilijk. Hij kan bijna niets meer, is altijd buiten adem en aan huis gekluisterd. Dirk wil, ook in die situatie zoveel mogelijk de regie in handen houden. Tot op het laatst probeert hij zoveel mogelijk alles nog zelf te doen. Hulp van de thuiszorg is okay, maar niet teveel. Onder etenstijd op de avond van 4 maart overlijdt hij thuis. Op 9 maart wordt Dirk na een herdenkingsdienst op het eilander dorpskerkhof begraven. Dirk is 83 jaar geworden.
Een trotse vader en een moeder die stimuleert alles aan te pakken                                         Dochter Ingrid typeert  haar vader Dirk als een trotste vader, die graag over zijn kinderen praatte. Het gezin was voor hem het aller belangrijkste. Hij maakte zich altijd zorgen over ons. Moeder Geeske had dat minder, was zorgzaam, maar niet bezorgd. Ze heeft haar kinderen altijd gestimuleerd om zelfstandig te zijn, van alles aan te pakken. Daarnaast vond ze het ook geweldig dat haar dochter na haar studie is gaan reizen.